De figuur van Abdul Rauf ibn Ali al-Fansuri, beter bekend als Tok Sheikh in Kuala, was een intellectueel juweel dat helder scheen aan de hemel van Atjeh in de 17e eeuw. Geboren in Singkil, een regio in het zuidwesten van Atjeh, in het jaar 1024 Hijri (overeenkomend met 1615 n.Chr.), ontpopte Abdul Rauf Singkel zich tot een geleerde en schrijver wiens werk geografische en temporele grenzen overschreed. Zijn optreden als leraar in Atjeh rond 1661 liet een diepe indruk achter op de ontwikkeling van de islamitische kennis in de Maleisische archipel.
De intellectuele reis van Abdul Rauf Singkel begon met zijn vroege opleiding in India. Zijn dorst naar kennis bracht hem er echter toe zijn intellectuele pelgrimstocht voort te zetten naar de belangrijkste islamitische leercentra ter wereld. Mekka werd een cruciale bestemming in zijn zoektocht, waar hij studeerde bij Sheikh Abu Hafas Umar bin Abdullah Ba Shaiban. Niet alleen dat, Abdul Rauf Singkel verdiepte ook zijn kennis in Medina, Jeddah, Mocha, Zavid en Betalfakih, waar hij meer dan 19 jaar doorbracht ondergedompeld in de oceaan van kennis in verschillende delen van de islamitische wereld.
De geest van Abdul Rauf Singkel om kennis te vergaren nam met de tijd nooit af. Na zijn terugkeer naar de archipel bleef hij zijn kennis verrijken in Atjeh en Palembang, waar hij omging met lokale geleerden en zijn intellectuele horizon verbreedde. Uit gegevens blijkt dat niet minder dan 15 meesters hem begeleidden op zijn intellectuele reis, waaronder prominente figuren als Abdul Kadir Maurir in Mocha, Ahmad al-Qushashi in Medina en Burhan al-Din Maula Ibrahim ibn Hassan al-Kurani.
De vrucht van de intellectuele pelgrimstocht en de toewijding van Abdul Rauf Singkel was een reeks monumentale geschriften. De meeste van zijn werken waren geschreven in het Maleis, de lingua franca van de archipelregio in die tijd, en werden vervaardigd tijdens zijn verblijven in India, Pahang en Atjeh. Helaas zijn veel van zijn waardevolle werken nu moeilijk te traceren, maar sommige zijn geïdentificeerd en blijven bijdragen aan de schat van de islamitische kennis.
Een van de beroemdste werken van Abdul Rauf Singkel is het manuscript "Mir'at at-tullab fi tashil ma'rifat al-ahkam a'sh shar'iyyah li malik a'l-wahhab". Dit werk werd samengesteld op verzoek van Taj u'l-'alam Safiat-u'd-din, een koningin van Atjeh die regeerde in de periode 1641-1675. Een waardevol exemplaar van dit manuscript wordt zorgvuldig bewaard aan de Universiteit Leiden en in Batavia (Jakarta).
Daarnaast produceerde Abdul Rauf Singkel ook commentaren op het tafsir-werk van de Koran door Baidawi. Deze commentaren werden later in 1884 gepubliceerd, wat de relevantie van het denken van Abdul Rauf Singkel door de eeuwen heen aantoont.
Op het gebied van het soefisme liet Abdul Rauf Singkel diepgaande werken na, zoals "Umdat al-muhtajin", een boek van dhikr dat spirituele zoekers leidt naar zuiverheid. Dit boek bevat ook beschrijvingen en methoden van vooraanstaande auteurs bij het verwerven van spirituele kennis. Een ander werk op het gebied van het soefisme is "Kifayat al-muhtajin", dat de wetenschap van het soefisme uitgebreid bespreekt, inclusief commentaren op belangrijke boeken als A'yan thabitah, Kitab mau'izat al-badi, Iidhahul bayaani fi tahqiqi masaail a'yaani en Ta'biirul bayaani.
De bijdrage van Abdul Rauf Singkel op het gebied van de islamitische jurisprudentie (fiqh) is ook zeer significant. Het boek "Sirat al-mustaqim" wordt beschouwd als het eerste fiqh-boek dat in het Maleis is geschreven. De eerste editie werd herzien (tasyhih) door Sheikh Ahmad bin Muhammad Zain al-Fatani en gedrukt in Turkije. Vervolgens werd dit boek als hoofdstuk in het boek "Sabil al-muhtadin" gedrukt en wordt het tot op heden als referentie gebruikt.
Andere geregistreerde werken van Abdul Rauf Singkel zijn "Bas-u samawati wal ardi", dat als hoofdstuk in het boek "Taj al-mulk" werd gedrukt, "al-Fawaid bahiyah", gedrukt als hoofdstuk in het boek "Jam'u al-fawaid", "Asrar al-insani fi ma'rifat al-ruh al-rahman", "Hujjah al-siddiq li daf'i al-zindiq", "Tibyan fi mi'rifah al adyan", "Bustan al-salatin" in zeven delen, "Hill al-Zill", "Ma'al-hayatiyi li ahli al-mamat", "Tarjuman al-Mustafid", een vertaling van de koranverzen met hun tafsir (gebaseerd op de Tafsir al-Jalalayn en andere tafsir-boeken), en "Syarah Hadith 40", een boek met commentaren op de hadith uit de collectie van 40 hadith verzameld door Imam an-Nawawi.
De diverse werken van Abdul Rauf Singkel weerspiegelen de breedte van zijn kennis, die verschillende disciplines van de islamitische wetenschappen omvat, van fiqh en soefisme tot tafsir en hadith. Het gebruik van de Maleise taal in de meeste van zijn werken toont zijn inspanningen om de islamitische leringen dichter bij de brede gemeenschap van de archipel te brengen.
Abdul Rauf Singkel overleed in het jaar 1105 Hijri (overeenkomend met 1693 n.Chr.). Zijn intellectuele nalatenschap leeft echter voort en inspireert de volgende generaties. Zijn werk is een bewijs van de grote bijdrage van de geleerden van Atjeh aan de ontwikkeling van de schat van de islamitische kennis in Zuidoost-Azië, en zijn naam blijft vereerd als een van de meest invloedrijke geleerde figuren van zijn tijd. Het spoor van zijn denken stroomt voort in de traditie van de islamitische kennis in de archipel, waardoor hij een van de helderste sterren in de intellectuele geschiedenis van Atjeh en Indonesië is.
No comments:
Post a Comment